WOENSDAG 24 SEPTEMBER 2008

Gainesville -> Atlanta Airport (106 km) -> Amsterdam

Tegen 11 uur vertrekken we naar het vliegveld. Onderweg stoppen we voor lunch bij Taco Bell. We nemen ieder 3 taco’s en een sloot cola/sprite.

Om 12.15 PM leveren we de auto in met 1922 gereden mile (=3075 km). De shuttlebus brengt ons naar terminal noord.

We checken de koffers in en krijgen een nieuwe boarding pass. Schoenen uit en door de douane en daarna met de train naar terminal E. Het is lekker rustig op het vliegveld. Er lopen net als op de heenweg veel militairen die wachten op hun vlucht.

We vertrekken 20 minuten te laat, maar de vlucht duurt 7 uur 45 minuten. Dat is een uur korter dan gepland. We landen, 25 minuten te vroeg, om 7 uur op Schiphol.

Onderweg hebben we weer 2 maaltijden gehad, maar ze waren niet zo lekker als op de heenweg. Om iedereen de mogelijkheid te geven om te slapen wordt het licht uitgedaan. Agnes slaapt welgeteld een half uur en Jaap helemaal niet. Die valeriaanpillen helpen dus voor geen meter!

Er zitten weer opvallend weinig Nederlanders in het vliegtuig. Veel mensen zijn overgestapt op deze vlucht of moeten in Amsterdam overstappen bijvoorbeeld naar Schotland en Duitsland.

We bellen Marc die in het A4 restaurant op ons wacht, halen broodjes en Red bulls (pffft, ff schrikken van de prijs, hier is het veel duurder) en wachten tot hij komt. We eten de heerlijke bruine broodjes met kaas op en binnen 10 minuten zien we Marc aankomen. Koffers inladen en op weg naar Spijkenisse!

DINSDAG 23 SEPTEMBER 2008

Gainesville, Georgia

Vandaag maken we geen gebruik van de auto. Ten eerste omdat we er geen zin in hebben en ten tweede omdat de benzine hier schaars is als gevolg van Ike.

We hebben geen zin het risico te lopen om morgen het vliegveld niet te halen.

We hebben wat in de buurt gewandeld, naar het spoor en het historische centrum (stelde niks voor) en kwamen langs diverse pompen. Bij de één stonden lange rijen, een ander had geen benzine meer.

Als lunch zijn we gaan buffetten bij een chinees. Het was best druk en erg lekker. Vanavond eten we een broodje van Quiznos (www.quiznos.com).

In deze omgeving zijn opvallend veel Mexicanen en de Spaanse taal zie je veel op uithangborden. De mensen zijn allemaal even aardig en iedereen die je tegenkomt zegt gedag.

Er blijkt een blok verder een gevangenis te zitten! Vandaar al die politie hier op straat.

’s Middags pakken we de koffers opnieuw in en om kwart voor 5 printen we bij de receptie onze boarding pass. We hebben stoelen 33A en 33B gekozen. Het toestel heeft 43 rijen en zit bijna vol.

Het is iets meer dan een uur rijden naar het vliegveld en we willen tussen 11 en half 12 vertrekken. Je weet nooit wat je tegenkomt onderweg…dus we kunnen maar beter te vroeg zijn.

MAANDAG 22 SEPTEMBER 2008

Asheville -> Gainesville (267 km)
Days Inn (nu Super 8)

Vandaag gaan we naar het laatste hotel deze vakantie. We halen broodjes bij Ingles supermarkt en vertrekken om ca. 10 uur.

We rijden via South Carolina en maken een plasstop bij een benzinepomp.

Om 13.30 uur arriveren we bij het Days Inn hotel in Gainesville. We vragen het tarief voor 2 nachten en de receptionist zegt $65, maar op internet hadden we gezien dat het met de ANWB (triple A) pas $58,50 is, dus we zeggen dit en geen probleem, hij kan ons de kamers voor deze prijs geven. We vragen of we morgen onze boarding pass mogen printen en ook dit is geen probleem. We mogen de computer achter de balie gebruiken, want bij de algemene computer is geen printer.

Na het uitpakken (weer een supergrote kamer) gaan we bij het zwembad zitten. Nog even van de laatste zonnestralen genieten. Het zwembadwater is koud en ook niet erg schoon, dus alleen ff pootjebaden dan maar.

’s Avonds eten we bij Applebee’s (http://www.applebees.com/). Het is erg stil, dit hebben wij nog nooit meegemaakt in een restaurant. Jaap bestelt een Budweiser en de serveerster vraagt met een stalen gezicht om zijn ID ?! Je kan aan hem zeker niet zien dat ie ouder is dan 21!!! Belachelijk, maar regels zijn regels zullen we maar denken…

De steaks zijn niet lekker en Jaap zijn patat is vet. De aardappelpuree van Agnes smaakt voor het eerst deze vakantie naar aardappels, maar dat is dan ook het enige pluspunt van de maaltijd. Jammer.

Op de hotelkamer (we zitten begane grond, naast het zwembad) kijken we nog wat uitzendinggemist.nl. In de verte horen we de regelmatig een trein stoom afblazen. We zitten vlakbij het Amtrak station.

ZONDAG 21 SEPTEMBER 2008

Asheville, North Carolina (208 km)

Dit hotel heeft alleen donuts als ontbijt (gedver) en we besluiten bij Ingles broodjes en ham te halen. Hebben we ook gelijk lunch.

Vandaag gaan we de Blue Ridge Parkway rijden. Een mooie toeristische route door de bergen  http://www.blueridgeparkway.org/

De route is inderdaad prachtig en we stoppen regelmatig bij een lookout. Bij één is het erg druk. We zien een waterstroom en tentjes en 2 mannen gaan in vistenue en met hengels naar beneden. Volgens het bord is de ‘waterval’ maar 500 meter lopen, dus wandelschoenen aan en gaan. Het is behoorlijk fris op de berg (gisteren trouwens ook bovenop de Smokeys). We zitten 5400 foot hoog (ca. 1650 meter).

Een man zit met zijn zoon de afwas te doen in het stroompje (zeker overnacht hier). We maken wat foto’s, halen een steen uit het water en gaan weer terug naar de auto.

We rijden door naar Cherokee en eten daar een broodje met ham. Kopen nog wat souvenirs en rijden naar het casino (ja, ook hier is een Harrah Casino, gerund door indianen). We proberen geld in de slotmachine te doen, maar dit lukt niet. We vragen het aan iemand en hij zegt dat je een kaart moet hebben. Daar hebben we geen zin in, veels te veel gedoe.

We rijden terug naar het hotel. Als avondeten warmen we de chinees van gisteren op en verder relaxen we wat en kijken ‘uitzending gemist’ en de uitreiking van de Emmy’s.

ZATERDAG 20 SEPTEMBER 2008

Pigeon Forge -> Asheville (168 km)
Super 8 Motel

Vandaag rijden we dwars door de Great Smokey Mountains naar Cherokee, een indianenreservaat. Je kan zien dat het zaterdag is, want het is 1 lange rij over deze weg. Veel mensen gaan picknicken, wandelen, kanoën en vissen.

De bergen zijn schitterend en doen hun naam eer aan, vooral door de laaghangende bewolking.

Cherokee is erg toeristisch (net zoals Gatlinburg, wat net na Pigeon Forge voor de Smokeys ligt) en we eten een broodje bij Subway. We besluiten hier geen hotel te nemen want ze liggen allemaal langs de zeer drukke weg waar vooral veel (herriemakende) Harley motoren langsrijden. We hebben er nog nooit zoveel gezien!

We zien een Days Inn (via het coupon boekje) net voor Asheville, maar er is geen restaurant of winkel in de buurt dus toch maar doorrijden.

Met de coupon stappen we het Comfort Inn hotel binnen in Asheville, maar helaas hebben ze geen kamer vrij voor ons. Dit is de eerste keer in 2 jaar Amerika dat er geen kamer voor ons is!

Dit hotel ligt in een groot winkelcentrum met nog 5 andere hotels en bij de Mac halen we een ander coupon boekje op en daar staat het Super 8 Motel in dat we eerder al hadden gezien.

Voor maar $52,88  + tax (11,25%) per nacht kunnen we hier 2 nachten blijven. We bekijken eerst kamer 111 en gaan akkoord. De receptioniste legt uit waar de dichtstbijzijnde liquor store is (8 km). Dit heeft ze perfect gedaan, alleen het woord ABC Store op het pand misleidt ons, maar als we iemand met een bruine zak naar buiten zien komen weten we dat we goed zitten.

’s Avonds halen we chinees in het winkelcentrum (veels te veel, dus morgen lekker opwarmen in de magnetron) en na het eten lopen we terug om te winkelen. Onbegrijpelijk dat hier de winkels op zaterdag tot 9 uur open zijn, want er loopt geen kip!

VRIJDAG 19 SEPTEMBER 2008

Pigeon Forge, Tennessee

Om kwart voor 10 vertrekken we naar Dollywood (www.dollywood.com) en bij het park aangekomen zijn we niet de enigen zo te zien. Het is 1 stroom van auto’s. We betalen $8 (EUR 5,60) en volgen de stroom. Met het treintje worden we naar de ingang gebracht.

Gelukkig hebben veel mensen een seizoenskaart, zodat de rijen bij de kassa’s niet al te lang zijn. Een kaartje kost $51,30 (EUR 36) per persoon, maar daar krijg je ook diverse optredens van bandjes voor (het thema is bluegrass deze maand).

We gaan eerst in de River Rampage zodat we de hele dag kunnen opdrogen. Zeiknat komen we eruit, maar gelukkig is het mooi weer en wordt het 26 graden vandaag.

Als lunch delen we samen een broodje braadworst en een medium sprite.

Daarna allerlei attracties bekeken, muziek geluisterd, souvenir shops bezocht, popcorn gekocht, heerlijke aardbeien ijsjes gegeten. We hebben ons goed vermaakt vandaag. Wat ons opviel waren de grote aantallen vreettentjes en shops.

Om half 4 hebben we het wel gezien en nemen we het treintje terug naar de auto.

Bij het hotel zien we dat er niemand in het zwembad ligt, gauw zwemkleding aan en lekker zwemmen. We bubbelen ook nog even in de spa.

Omdat de spareribs er niet zo lekker uitzagen bij de bbq in Dollywood besluiten we in hetzelfde restaurant als gisteren ribs te gaan eten. Jaap neemt een full slab en Agnes een halve. Ze zijn heerlijk, het vlees valt gewoon van de botten af. We nemen als ‘sides’: frietjes, macaroni met kaas, broccoli en boontjes.

DONDERDAG 18 SEPTEMBER 2008

Chattanooga -> Pigeon Forge (232 km)
Econolodge Riverside

Na het scoren van appelsap, koffie en een cakeje bij het ontbijtbuffet nemen we een ibuprofen (er hangen in de hotels automaten waar je ze uit kan trekken) en gaan we op weg naar Pigeon Forge. De geboorteplaats van Dolly Parton.

Na een stuk saaie snelweg besluiten we binnendoor te gaan rijden. Je ziet dan veel meer van de leefomgeving van de Amerikanen. Dit is veel leuker en we hebben tijd zat.

We stoppen om te tanken en een snickers te delen (en te plassen natuurlijk, want vrouwen kunnen dat de hele dag) en Agnes rijdt verder.

Plotseling zien we een politieauto langs de weg en we rijden 8 km te hard. Gauw afremmen, nee, hij volgt ons niet. Gelukkig!

Om 13 uur zijn we al in Pigeon Forge en we gaan lunchen bij KFC. Hier geen frietjes bij de menu’s, maar een maïsbroodje, aardappelpuree met jus en salade bij de strips.

We hebben een kortingsbon voor het Econolodge hotel. Het zag er goed uit op internet, met een binnenzwembad, en we willen hier 2 nachten blijven. We checken in, maar krijgen eerst een kamer aan dit zwembad. Veel te rumoerig en een chloorlucht tot in de kamer. Bij de receptie vragen we een andere kamer en dit is geen probleem. Ook dit is weer een ruime kamer met de grootste badkamer die we tot nu toe hebben gehad. Gisteren hadden we de kleinste met de kleinste wc!

Omdat we vanmiddag laat hebben gegeten gaan we pas tegen half 7 op zoek naar een restaurant. Er zijn er genoeg hier in de buurt. Net zoals verschillende attracties: 2 midgetgolfbanen, een winkel vol met kerstspullen waar je buiten kerstmuziek hoort en de kerstboom het hele jaar opgetuigd staat, enz.

We besluiten bij Smoky Mountain Brewery te gaan eten (http://www.smoky-mtn-brewery.com/). Agnes neemt filet mignon en Jaap ribeye. De lekkerste biefstukken tot nu toe, heerlijk mals!

Op tv zien we welke 5 mensen naar de finale gaan volgende week woensdag (America’s Got Talent) en kijken we een film op CMT (Country Music Television).

WOENSDAG 17 SEPTEMBER 2008

Chattanooga, Tennessee

Agnes voelt zich beroerd vandaag (griep) en Jaap heeft nu ook keelpijn. Gelukkig hadden we geen plannen vandaag. Zwemmen doen we maar niet.

Bij het zwembad staan wasmachines en drogers, dus we besluiten 2 wasjes te draaien en drogen. Er staan tafels en stoelen en met de laptop en boekjes installeren wij ons daar, nadat we naar de WalMart zijn geweest en broodjes rosbief hebben gehaald voor de lunch.

Na de lunch doen we een tukje (dat mag midden op de dag als je ziek bent ;-) ).

Om een uur of 3 rijden we Lookout Mountain op. We hebben geen fut voor de attracties (Ruby Falls en Rock City), maar rijden een beetje rond. Bij een hanggliding plek maken we foto’s.

Op de terugweg halen we nog appelsap en bier en kijken we bij de chinees (veel buffet hier), maar zien niks lekkers. Een stukje verderop zit Alfredo’s en daar halen we kabobs met rijst en spaghetti met gehaktballen (om precies te zijn: 5 stukjes kabob en 3 gehaktballetjes). Op de hotelkamer eten we dit heerlijke maaltje op.

We kijken America’s Got Talent (3^e seizoen, laatste 10) en computeren wat. Helaas kunnen we geen e-mails verzenden hier, morgen dan maar.

Jaap voelt zich inmiddels ook grieperig!

DINSDAG 16 SEPTEMBER 2008

Manchester -> Chattanooga (147 km)
Ramada Limited Lookout Mountain

Met een korte rit voor de boeg vandaag doen we op ons gemak. Het ontbijt is een meevaller; gekookte eieren, pannenkoekjes, toetjes.

Helaas heeft de keelpijn die Agnes gisteren voelde opkomen doorgezet, zal wel met al die airco’s te maken hebben.

Na een uur rijden stoppen we bij een visitor center net voor Chattanooga en nemen we wat folders mee. In Chattanooga gaan we naar een mall, maar de winkels spreken ons niet aan (beetje chique). Als lunch eten we taco’s en een stuk pizza. http://www.tacobell.com/

We checken in in het Ramada Limited hotel (maar $56 per nacht dankzij het bonnenboekje).

http://www.roomsaver.com/

Ze hebben hier een binnenzwembad en daar gaan we gebruik van maken. Lekker ff baantjes trekken. We hebben de beweging wel nodig, want de broeken worden
 strakker ;-)

Eten doen we bij Crackel Barrel die naast het hotel ligt. Salade vooraf (pfft, we zitten al vol) en biefstuk met patat/gepofte aardappel. Er horen ook nog maïsbroodjes bij, waar moeten we alles laten! En tot slot krijgen we ongevraagd een nieuw glas cola…burp.

We lopen een rondje en internetten wat en kijken naar een nieuwe aflevering van The Biggest Looser.

MAANDAG 15 SEPTEMBER 2008

Nashville -> Manchester (222 km)
Country Inns & Suites

Na een plakje ontbijtkoek gaan we op weg richting de Jack Daniels distilleerderij. Om 10.30 uur hebben we honger en stoppen we bij een Cracker Barrel restaurant voor een verlaat ontbijt/vervroegde lunch. http://www.crackerbarrel.com/  We kiezen Old Timer’s Breakfast. 2 eieren sunny side up, bacon, maïsbroodjes, boter, jam, gebakken appel, soort brinta en gravy (lijkt op ragout). Heerlijk. We bestellen een glas sinaasappelsap en krijgen er automatisch een glas water bij.

We besluiten een binnendoor route te nemen, want de snelweg is erg saai. Dit is een goede keuze, want we zien prachtige landerijen en heel veel paardenfokkerijen.

Bij Jack Daniels aangekomen trekken we onze wandelschoenen aan en laten de tassen in de auto, zoals geadviseerd op internet en op de borden. http://www.jackdaniels.com/age.aspx

We wachten tot onze gids ons roept (we zijn toer nummer 10) en krijgen eerst een korte film te zien. De gids is erg grappig. Met de shuttlebus worden we naar een plek gebracht waar een groepsfoto wordt gemaakt (de link sturen we over een week door). Het is een leuke rondleiding met aan het eind een glas…..limonade….wat een tegenvaller. Misschien heeft dit te maken met het feit dat in deze staat geen alcohol verkocht mag worden, behalve op de eerste vrijdag van de maand. Jaap is heel teleurgesteld.

Dan stoppen we in Manchester maar bij een liquor store om een fles te halen en ook weer een 1,5 liter fles Gallo rosé.

We hebben kortingsbonnenboekjes voor hotels en rijden naar de Ramada, deze ziet er niet zo gezellig uit met alleen maar deuren aan de straatzijde en niet op een gang (minder veilig dus) en we rijden naar de Days Inn, zelfde verhaal. Dan zien we een Country Inn. Ons eerste hotel was ook een Country Inn en erg mooi, dus ff vragen wat een overnachting kost.

We gaan akkoord met de prijs (met je ANWB kaart krijg je 10% korting) en boeken 1 nacht.

We wassen wat ondergoed en gaan boodschappen en chinees halen.

Na het eten (beef met broccoli en porc chop suey) gooien we de onderbroeken in de droger. Het kost $1, maar het bakje is weggehaald, dus het geld valt. Dan maar gewoon op de startknop drukken en tot onze verassing gaat de droger werken. Makkelijk hoor.

ZONDAG 14 SEPTEMBER 2008

Nashville, Tennessee

Zoals te verwachten in een grote stad is het erg druk bij het ontbijt. Gelukkig gaan er net mensen weg en kunnen wij zitten. Het eten valt erg tegen. Weinig keuze in beleg en een wafel op de vroege morgen…nee, toch maar niet. Gekookte eieren die op ijsklontjes bewaard worden spreken ons ook niet aan. Na een bruine boterham met roomkaas en een sinaasappelsappie snellen we naar boven. Hier zien ze ons morgen niet terug.

We pakken onze spullen en gaan om de hoek bij de Shell tanken (10 cent per liter duurder dan bij de laatste benzinepomp, maar dan nog steeds maar 0,74 per liter!). Daarna foto’s maken bij Grand Ole Opry House en op weg naar het oude centrum van Nashville.

TomTom raakt weer de weg kwijt in deze wirwar van snelwegen en viaducten. We parkeren voor $7 per dag onze auto naast het Country Music Hall of Fame museum. We zien heel veel auto’s aankomen en vragen ons af wat er te doen is tot we iemand met een bijbel zien lopen, oh ja, het is zondag.

http://www.countrymusichalloffame.com/site/

Het is een leuk museum over het ontstaan van country muziek met veel gitaren, banjo’s en kleding van de artiesten. Je kan ook in ‘listening booths’ naar liedjes luisteren en overal spelen films. Op dit moment is er een expositie over Hank Williams (maar 29 jaar geworden).

Het restaurant is dicht op zondag en het enige wat je kan krijgen is een hotdog of natuurlijk chips, want dat eten de Amerikanen (en Engelsen) bij hun lunch.

De Walk of Fame tegenover het museum stelt niet veel voor en we gaan richting een brug waar we foto’s en filmopnames maken van het Titans Football Stadium. De wedstrijd was gisteren, dus het is nu rustig. Het waait trouwens behoorlijk dankzij Ike, maar op een klein buitje na toen we in het museum waren, blijft het de rest van de dag droog en ca. 23 graden.

We lopen wat langs de kroegen (Wildhorse Saloon, BB King’s, Coyote Ugly) en in de honky tonk bars spelen bandjes op een podium voor het raam. We maken een foto van het Ryman Auditorium waar alle country artiesten wel een keer optreden. Het stelt allemaal niet zoveel voor, we hadden er meer van verwacht. Het is een vieze stad met bedelaars. Jammer.

Terug in het hotel relaxen we wat en gaan we bij Santa Fe eten. Jaap neemt een biefstuk en Agnes biefstuk met garnalen. Het smaakt goed, maar we hadden er meer van verwacht. Je mag hier je pindadoppen gewoon op de grond gooien en zo te zien zijn we niet de eersten vandaag. http://www.santafecattleco.com/

We sluiten de dag af met een televisie avondje, makkelijk hoor dat uitzendinggemist.nl. We kijken 2 aflevering Mooi Weer De Leeuw en een aflevering Ik Vertrek.

ZATERDAG 13 SEPTEMBER 2008

Robinsonville -> Nashville (422 km)
Best Western Suites near Opryland

We gaan vroeg ontbijten (7 uur) want het hotel zit vol door de autoshow en omdat het weekend is. Het is inderdaad druk en het lijkt weer of we de enige buitenlanders zijn.

We eten geroosterd bruin brood met gebakken ei. Hele leuke kleine ronde eitjes bakken ze hier (ca. 10 cm doorsnee).

Koffers inpakken en op weg naar Nashville. Het belooft weer een hete dag te worden!

We laten ‘Vegas Action, Southern Style’ achter ons en gaan op weg naar Music City. Het is de langste afstand die we deze vakantie af gaan leggen.

Het is een fijne weg en niet druk. Er staat wel veel wind (door Ike) en voor morgen geven ze een wind waarschuwing. We stoppen bij een truck stop waar je er opvallend veel van ziet op deze weg. Interstate 40 east.

In Dickson stoppen we weer om te lunchen. We kiezen voor Ruby Tuesday, waar we kiezen voor de salad bar (ja, we moeten aan ons figuurtje denken met die grote steaks).

http://www.rubytuesday.com/

De omgeving wordt steeds groener en mooier. In Nashville gaat TomTom in de fout, maar de omweg is niet zo groot en ca. 14.30 uur komen we bij het hotel aan. Er zijn nog maar 5 kamers beschikbaar, dus we zijn net op tijd. We krijgen een zeer ruime kamer met 2 queen size bedden. Lekker ieder zijn eigen bed, want ze zijn net te klein om samen in te slapen.

http://www.bestwesterntennessee.com/hotels/best-western-suites-near-opryland/

Tegen etenstijd gaan we naar Opry Mills, een zeer groot overdekt winkelcentrum, waar we chinees eten in de foodcourt en een spijkerbroek voor Agnes kopen.

http://www.oprymills.com

Daarna terug naar het hotel en een plan maken voor downtown Nashville morgen.

VRIJDAG 12 SEPTEMBER 2008

Robinsonville, Mississippi

Op weg naar de outlet stores komen we allemaal antieke auto’s tegen. De winkels gaan pas om 10 uur open, dus we besluiten de auto’s te gaan volgen, want we vermoeden dat er ergens een show is.

Op goed geluk rijden we richting Sam’s Town Casino Hotel en daar zien we dat de parkeerplaats afgezet is voor een autoshow. We parkeren de auto en gaan kijken en foto’s maken. Het zijn prachtig gerestaureerde auto’s, we kijken onze ogen uit.

We lopen casino Hollywood in om te eten en te gokken (om 11.30 uur ’s ochtends!). De casino’s zijn 24 uur open. We nemen een Griekse maaltijdsalade. Heerlijk, maar veel te veel. We winnen $15 en staan $40 in de plus.

Na nog wat auto’s te hebben bekeken gaan we richting de outlet stores. Jaap koopt een korte broek en een riem.

We besluiten dat we geen zin meer hebben om naar Memphis te gaan en eten vanavond weer bij Replay’s, het sportcafé in hotel Harrah. De steaks zijn weer heerlijk. We hebben dezelfde serveerster en hoeven niks te zeggen, ze weet precies wat we willen eten en drinken. Ook hier wordt er automatisch een nieuw glas cola neergezet (free refill).

Omdat we vanmorgen op weg waren om te winkelen, hadden we geen zonnebrand meegenomen…en dat is te zien…lekker verbrande schouders allebei!

Het was vandaag 32 graden, gevoelstemperatuur 37 graden!

DONDERDAG 11 SEPTEMBER 2008

Memphis (144 km)

Om kwart over 8 vertrekken we naar Graceland, Memphis. Precies om 9 uur kopen we 2 kaartjes ($10 korting door de coupons) en krijgen we een koptelefoon aangereikt voor de audio toer door het huis van Elvis. Met de shuttlebus steken we de weg over en bekijken we de diverse kamers, alle gouden platen en de graven in de tuin. Het is zeer indrukwekkend.

We bekijken ook het automuseum, alle pakken van Elvis en een expositie van Private Elvis, omdat het dit jaar 40 jaar geleden is dat hij in dienst ging. We kopen wat souvenirs en eten bij Rockabilly’s een hotdog met frietjes. Deze diner is ingericht zoals het er in de 50-er jaren uitzag. http://www.elvis.com/graceland/

Na de lunch rijden we richting het centrum van Memphis waar we de monorail (http://www.mudisland.com/monorail.asp) naar Mudisland zien gaan en waar we diverse trolleys door Main Street zien rijden.

Het Slave Haven Museum stelt niet veel voor en ligt in een achterbuurt, dus we besluiten naar het Civil Rights Museum te rijden. Onderweg komen we langs BB Kings Blues Club bij Beale Street. Morgen gaan we hier uitgebreid rondkijken en muziek luisteren.

http://www.civilrightsmuseum.org/

Het Civil Rights Museum is gevestigd in het voormalige Lorraine Motel waar Martin Luther King is doodgeschoten op 4 april 1968 en in het pension van waaruit de dader heeft geschoten. Het is zeer interessant om te zien hoe de zwarte mensen werden behandeld vroeger, maar we lezen niet alles want dan zijn we een dag bezig!

Net als in Graceland mogen hier geen film- en foto-opnames gemaakt worden. De camera’s moeten zelfs afgegeven worden bij de Security. Bij Graceland mocht je alleen foto’s zonder flitsen maken.

Na een beetje door Memphis gereden te hebben, zijn we blij dat we gekozen hebben voor een hotel ver buiten de grote stad. Het hotel is lekker rustig gelegen. http://book.bestwestern.com/bestwestern/productInfo.do?propertyCode=25079

Het is vandaag verschrikkelijk warm en de voorspelling voor morgen is 32 graden!

We tukken wat in het hotel en gaan tegen 19 uur naar de volgende casino’s. Bij Harrah’s eten we in een sportsbar een heerlijke steak. Op de tv kijken we naar Rodeo wedstrijden. Leuk om eens te zien.

We gooien $5 in de slotmachine en halen er $30 uit! Sheraton heeft een ongezellig casino, we gaan gauw naar het ernaastgelegen Horsheshoe casino. Hier vergokken we weer wat in de slotmachines en daarna gaan we naar Gold Strike. Zo hebben we 8 van de 9 casino’s van binnen gezien. De casino’s bestaan voornamelijk uit slotmachines waar oudere mensen hun geld vergokken. In het Gold Strike zit een ouder dametje vol verwondering naar haar slotmachine te kijken; ze heeft $1250 gewonnen! Wij hebben de dag afgesloten met een winst van $50.

WOENSDAG 10 SEPTEMBER 2008

Tupelo -> Robinsonville (266 km)
Best Western Tunica Resort

Na het ontbijt gaan we op weg naar Robinsonville, ca. 40 minuten onder Memphis, waar we bij de Best Western overnachten welke in een casino resort ligt (9 stuks) http://www.tunicamiss.org/casinos.asp

Omdat het een rit van 2 uur is besluiten we van de weg af te gaan bij Holly Springs. We rijden richting een park en worden door TomTom dwars door het bos geleid. Wie er harder schrikt weten we niet, maar er staat ineens een hert langs de weg. We krijgen geen kans om de camera te pakken of hij is al in de struiken verdwenen. Een stuk verderop staan er ineens 3 kleine herten op de weg! Weer te laat met de camera.

Met de camera’s in de aanslag komen we natuurlijk geen hert meer tegen, wel zwarte adelaars die langs de kant van de weg in het gras zitten. Gauw wat foto’s maken. Het is een erg leuke rit waar we veel van de armoede zien in dit gebied. Voornamelijk zwarte mensen die in zeer kleine huisjes en caravans wonen. We zien ook veel vervallen huizen en caravans.

In de wat meer bewoonde wereld komen we kasten van huizen tegen met veel land eromheen. Je merkt dat je dichter bij de Mississippi rivier komt, omdat het vlakker en minder bebost wordt.

Plotseling zien we langs de weg een klein zaakje met veel auto’s ervoor en een bord met ontbijt en lunch erop. We besluiten hier te gaan lunchen. Het is een simpel zaakje met een dagmenu en de eigenaar wil dat we van alles proberen. We krijgen maisbrood, meatloaf (gehakt met uien en zoals we later merken knoflook), bruine bonen, Agnes een maiskolf, Jaap kip met rijst en het smaakt heerlijk! Eens wat anders dan de bekende ketens waar je hamburgers en patat kan krijgen.

Ook hier zijn de mensen zeer vriendelijk en kunnen we wat we over houden meekrijgen in een afsluitbare piepschuim bak.

Vlak voor het hotel waar we willen overnachten zien we een visitor center. Na onze goede ervaring eerder besluiten we hier te stoppen. We krijgen weer limonade en veel informatie aangeboden.

We checken in voor 3 nachten en gaan relaxen op de kamer. We denken dat het buitenzwembad dicht is (hekje was gesloten) en zijn teleurgesteld als we 2 mannen vrolijk een ander hekje zien openen op het moment dat we op weg gaan naar de casino’s.

Bij casino Fitz hebben we uitzicht op de Mississippi en maken we wat foto’s. We doen vanavond 4 casino’s: Fitz, Hollywood (met vliegtuigen, auto’s, enz. uit films en gratis limonade zoveel je wilt), Sam’s Town en Resorts waar we heerlijk, rustig en chique eten. Spareribs met asperges en biefstuk met roomspinazie. We krijgen de ribs niet op en nemen ze in een bakkie mee. Kunnen we ze op de kamer lekker opwarmen in de magnetron. We vergokken $13 in de slotmachines.

Om 22 uur vallen we vermoeid in slaap. De kamer is heerlijk koel. We gebruiken de airco haast niet. Buiten is het vies benauwd en vochtig. Door de airco’s overal loop je steeds tegen een muur aan!

DINSDAG 9 SEPTEMBER 2008

Tupelo, Mississippi

Vandaag zijn we om 5.30 uur al klaarwakker, elke dag wat later, we beginnen aan het tijdverschil te wennen. Ff verslagen typen, ontbijten en om 9 uur naar het geboortehuis van Elvis (http://www.elvispresleybirthplace.com).

Helaas regent en onweert het en is het stinkend benauwd, maar zodra we bij het geboortehuis aankomen is het droog.

Het is niet druk en we besluiten het hele programma te nemen; museum, geboortehuis en kerk. We beginnen bij het geboortehuis voor het druk wordt (maar goed ook, want als we in de kerk zitten komt er een buslading vol Amerikanen aan).

Ongelooflijk dat 3 mensen in zo’n kleine ruimte kunnen leven. Volgens de gids leven er nog steeds mensen in zulke kleine woningen, vooral verder in het zuiden,. Onze flat is groot erbij vergeleken!

Daarna naar het museum waar we diverse artikelen van Elvis zien en waar we een film kijken over de beginjaren toen hij in Tupelo woonde (tot zijn 13^e). We lopen door de giftshop en kopen een paar dingetjes. Er is zelfs een monopoly en yahtzee in Elvis versie!

Om 10 uur worden we in het kleine kerkje verwacht waar we op schermen een dienst ‘bijwonen’. De kerk is pas sinds oktober vorig jaar eigendom en sinds een maand open voor publiek. Door de opstelling van de schermen is het net of je de dienst letterlijk meemaakt.

We maken wat foto’s, ook van het ouderwetse toilet buiten en schrikken ons rot van 2 Mobile Mini containers. Dit is wel de laatste plek waar we ze verwachten!

Nog even in de kapel kijken die is geschonken door diverse fans en fanclubs en dan op weg naar het Automobile Museum (http://www.tupeloauto.com). Bij het geboortehuis lagen kortingsbonnen waarmee we $2 per persoon korting krijgen (EUR 1,40).

De auto’s zijn erg mooi en we lopen er maar met zijn vieren. We maken veel foto’s en kiezen ieder de mooiste auto en vullen dit in op een kaart die we bij de kassa afgeven. Agnes kiest de 1957 Dodge Royal en Jaap de 1957 Ford Thunderbird.

Het is etenstijd en we gaan op weg naar een grote Mall waar we in een foodcourt (diverse eetzaakjes met 1 groot terras) een broodje kip met Parmezaanse kaas eten. Daarna ff shoppen, Jaap koopt leuke Nike Air gympen die maar $ 54 = EUR 37,80 kosten!

Bij terugkomst in het hotel zien we dat er niet goed schoongemaakt is, dus een fooi kunnen ze morgen wel vergeten!

’s Avonds eten we bij Vanelli’s, een grieks-italiaans restaurant (http://www.vanellis.com). Gelukkig serveren ze hier wel bier en wijn ($7 per glas, dus toch maar cola genomen), wat bij Cracker Barrel(http://www.crackerbarrel.com) niet het geval was. Op zondag kan je zelfs geen alcohol kopen in winkels.

Jaap kiest Souvlaki met spinazie-rijst en Agnes kiest Greek Platter waar helemaal geen rijst of patat bij zit. We delen de maaltijden en ze smaken heerlijk.

De rest van de avond bekijken we welk hotel we morgen gaan nemen in Memphis en wat we willen gaan bekijken. We komen een site tegen met kortingsbonnen en besluiten deze morgen uit te printen in het Business Center, we zijn tenslotte Nederlanders…

MAANDAG 8 SEPTEMBER 2008

Oxford -> Typelo (370 km)
Baymont Inn & Suites

Na het ontbijt (scrambled eggs) gaan we om kwart over 8 op weg naar Tupelo waar het geboortehuis van Elvis staat. Het wordt een warme dag vandaag (max. 93 Fahrenheit = 33,5 Celsius!).

Het is een mooie rit en na de grens met Mississippi stoppen we bij een information center. We pikken wat folders op en krijgen een cola aangeboden. Zeer vriendelijk. Het oude dametje geeft een informatieboekje over Tupelo en legt uit waar het geboortehuis van Elvis is en waar de Automobile Museum zich bevindt. Met deze informatie gaan we verder op pad naar Tupelo.

Om 12.30 komen we in de stad aan en eten bij Shoney’s een hamburger met patat. Ff simpel een broodje hamburger bestellen is er niet bij; wil je patat, mashed potatoes, en nog 2 keuzes die we alweer vergeten zijn; wil je american cheese of Swiss cheese; wil je gebruik maken van de salad bar; wil je de hamburger medium of doorbakken. Too many choices!

Ook hier kan je je glas gratis laten bijvullen. We krijgen dit glas al niet eens leeg!

200 meter verderop zien we een liquor store en halen we rosé (ja weer een 1,5 liter fles) en whisky (jack daniels natuurlijk). Achter deze winkel zien we het hotel liggen waar we willen overnachten. Ook dit hotel heeft een binnenzwembad.

We checken in en relaxen wat. Daarna gaan we naar Walmart en halen we chinees bij New China. Kip in zoetzure saus en varkensvlees met champignons en loempiaatjes. Lekker, we krijgen het niet eens op en dat terwijl we kleine porties hebben genomen.

Ook vandaag vallen we vroeg in slaap.

ZONDAG 7 SEPTEMBER 2008

Oxford, Alabama

Je kon er op wachten; we zijn om kwart over 4 al wakker! Ff internetten en msn-en dan maar en om half 7 al ontbijten. Het is tenslotte al 13.30 uur in Nederland.

Daarna rommelen we wat op de hotelkamer en gaan we om 8.30 uur naar Target om wat inkopen te doen, voornamelijk limonade en water. Bij Foodmax halen we een piepschuim box om de drankjes koel te houden in de auto.

Ff weer relaxen op de kamer, het is tenslotte vakantie en daarna naar de Harley Davidson zaak hier om de hoek. We kopen een spijkerbroek voor Jaap en gaan daarna lunchen bij Subway.

We rijden richting Talladega National Forest en rijden daar een scenic route, oftewel dwars door de bossen. We komen erg veel motorrijders (meestal Harley) tegen die vriendelijk zwaaien. De zon is inmiddels ook doorgebroken en het wordt vandaag 31 graden.

Terug in het hotel gaan we naar de fitnessruimte waar een loopband, fiets en een trapmachine staan. Je kan ook met gewichten spelen. We doen rustig wat oefeningen en duiken daarna in het lege zwembad. Er is ook een bubbelbad, heerlijk.

Na het douchen eten we bij Cracker Barrel, ook op loopafstand, maar dit is echt een vreetschuur. Niet duur en je kan cola zuipen tot je erbij neervalt (vooral met veel ijs, maar dat motten we niet, we kunnen zelfs bij het weggaan een beker cola meekrijgen!). Jaap zijn sirloin steak was heerlijk, Agnes d’r gehaktschnitsel was lekker, maar de patat….bah…als je erin prikte kwam het vet eruit…gadver. Gauw weg en nooit meer terugkomen, dat viel tegen!

ZATERDAG 6 SEPTEMBER 2008

Amsterdam -> Atlanta Airport -> Oxford (198 km)
Country Inns & Suites

Om half 6 zijn Nel & Gerard er om ons op te halen. Even ontbijten en om 10 over 6 rijden we naar Schiphol. Het is natuurlijk niet druk op de weg en op Schiphol kunnen we gelijk de koffers afgeven, omdat we al ingecheckt zijn.

Even de tijd doden met het kopen van een zonnebril voor Agnes, een krant en wat te drinken. Om 8.50 uur zou het boarden al beginnen, maar dit is vertraagd, net zoals de vlucht, want het is 31 graden in het vliegtuig en dus moeten de airco’s eerst 10 minuten aan om de boel af te koelen…..jaja, die smoes kenden we nog niet.

We zitten halverwege het vliegtuig op stoelen 21H en 21J. Het is een mooi, groot vliegtuig met voor ieder een eigen scherm waar je films, series, muziek, spelletjes enz. kan kijken, luisteren en doen.

We zijn amper in de lucht of we krijgen al drinken en pinda’s en snel daarna eten: Agnes neemt kip (Frans menuutje) en Jaap beef (van Conimex), best lekker.

We krijgen regelmatig drinken en denken dat we de stewardessen niet goed verstaan als ze vragen of we ijs willen hebben !? Dit hebben we nog nooit meegemaakt: dameblanche van IJsboerke!!! Heerlijk!

1,5 uur voor de landing krijgen we tomatensoep (natuurlijk allebei ff knoeien), griekse salade en een kleine cake.

We landen 5 minuten te laat (de piloot excuseert zich zelfs) op Atlanta Airport. Eerst door de douane…het is erg druk en duurt lang, gelukkig hoeven wij niet over te stappen. Na de vingerafdrukken en irisscan gaan we op zoek naar de koffers. Deze komen net van de band afrollen. We wachten op koffer 3 maar die blijkt al een poosje op een paar meter van ons op de grond te staan.

Op weg naar de douane maar weer, koffer weer op een band gooien, schoenen uit en alles door de scan. Alles bij elkaar zoeken en weer op zoek naar de koffers. Na een kwartier lopen besluiten we toch maar om de ‘train’ te nemen, want het is wel ver lopen, maar de spieren zijn weer lekker los.

Koffers weer van de band gehaald en zo zijn we 1,5 uur verder. Nu op weg naar de autoverhuur, hier verloopt alles soepel. We lopen naar buiten op zoek naar de shuttlebus die ons naar de huurauto’s brengt.

BENG!

Wat een benauwde warmte buiten zeg! Dat zijn we niet gewend.

We mogen uit verschillende fullsize auto’s kiezen. Ze hebben allemaal lichte schade en terwijl we de koffers in een rode Chevrolet Impala laden, komt er net een schoongewassen donkergrijze aanrijden. Deze ziet er wel erg mooi uit en we besluiten deze te nemen (helaas komen we er na een rit van 24 mile (39 km) achter dat we het fototoestel in de rode auto hebben laten staan, wij weer helemaal gestresst terug, gelukkig lag ie er nog).

Op het moment dat we de eerste keer in de auto zitten om weg te rijden begint het toch te plenzen! Onderweg krijgen we nog een paar van deze hoosbuien waarbij we geen hand voor ogen zien. Zal wel met storm Hanna te maken hebben.

Dankzij het overschrijden van een tijdzone (nu 7 uur vroeger ipv 6 uur) komen we ruim voor 18 uur aan in Oxford. Het is even zoeken naar het hotel, maar uiteindelijk voldoet het volledig aan de verwachtingen. De kamer is superruim en de airco werkt gelukkig ook.

We eten bij Lone Star en vallen om 20.30 uur (3.30 uur in Nederland) in slaap. 23 uur nadat we in Spijkenisse uit ons bed zijn gestapt!